وبلاگ
عسل در طب قرآنی
در عسل شفاست:
«ثُمَّ كُلِي مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلًا يَخْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِيهِ شِفَاء لِلنَّاسِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ» (نحل ، آیه 69)
«سپس از همۀ میوه ها بخور و راه های پروردگارت را فرمانبردارانه بپوی. [آنگاه] از درون [شکم] آن شهدی که به رنگهای گوناگون است بیرون میآید که در آن برای مردم درمانی است؛ به راستی در این [زندگی زنبورداران] برای مردمی که تفکر می کنند نشانه [قدرت الهی] است.
وجود چهار کلمه شِفا در قرآن و اختصاص شِفا به یکی از مواد غذایی (عسل) و به قرآن:
الف) سوره مبارک آل عمران، آیه 103. ( به ریسمان خدا متسمک شوید تا همیشه سالم باشید)
«وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِيعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنتُمْ عَلَىَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنْهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ» «و همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد و پراكنده نشويد و نعمت خدا را بر خود ياد كنيد آنگاه كه دشمنان [يكديگر] بوديد پس ميان دلهاى شما الفت انداخت تا به لطف او برادران هم شديد و بر كنار پرتگاه آتش بوديد كه شما را از آن رهانيد اين گونه خداوند نشانههاى خود را براى شما روشن مى كند باشد كه شما راه يابيد »
ب) سوره مبارک توبه، آیه 109 (صدقه دادن موجب طهارت انسان می شود).
«أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَى تَقْوَى مِنَ اللّهِ وَرِضْوَانٍ خَيْرٌ أَم مَّنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىَ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ» «آيا كسى كه بنياد [كار] خود را بر پايه تقوا و خشنودى خدا نهاده بهتر استيا كسى كه بناى خود را بر لب پرتگاهى مشرف به سقوط پىريزى كرده و با آن در آتش دوزخ فرو مىافتد و خدا گروه بيدادگران را هدايت نمی كند».
ج) سوره مبارک اسراء آیه 82. (قرآن شِفاست)
«وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ وَلاَ يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إَلاَّ خَسَارًا» «و ما آنچه را براى مؤمنان مايه درمان و رحمت است از قرآن نازل مىكنيم و[لى] ستمگران را جز زيان نمی افزاید).
د) سوره مبارک نحل، آیه 69. (در عسل شفاست)
طب قرآنی چیست؟
طب قرآنی، دانشی است که درباره ساختار روحی و جسمی انسان صحبت می کند و برای غذای او اهمیت زیادی قائل است و هستی اش را در گرو غذایی که برایش مشخص شده است، می داند . این طب بهترین روش را پیشگیری بیان می کند که هزینه چندانی ندارد. در این طب، انسان بر مبنای طبع و مزاج خود، غذا و فصل عمل می کند. مهمترین مسأله ای که در این طب وجود دارد، امکان شفاست که در هیچ طبی وجود ندارد.
«وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ وَلاَ يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إَلاَّ خَسَارًا» (اسراء، آیه82)
« ما قرآن را نازل کردیم که در آن شفا و رحمت برای مؤمنین و خسارت برای ظالمین است.»
شما در کدام طب شفا دارید؛ به جز طب قرآنی؟!
باید توجه داشت طب قرآنی زیر مجموعۀ طب سنتی نیست، بلکه مستقل است؛ آنچه تفاوت بین این دو را ایجاد می کند، رویکردهای معرفت شناختی است؛ طب قرآنی متأثر از معرفت شناسی وحیانی است. در طب سنتی ممکن است از حرامها هم برای درمان استفاده شود؛ ولی درطب قرآنی فقط غذاهای حلال و طیب تجویز می شود و ما معتقد هستیم که در حرام ها شفا نیست!
مسأله مهمی که باید گوشزد کنیم؛ این است که «کلیات طب» به صورت آیات صریح در قرآن بیان شده است و در قسمتی از آن هم خداوند سبحان بیان شده است و در قسمتی از آن هم خداوند سبحان بیان زیبایی دارند و می فرمایند: «ازتفکر خود بهره مند شوید تا به نتیجه مطلوب برسید».
اصلاح تغذیه و تفکر، از روش هایی که در طب قرآنی به عنوان نخستین گام درمان بیماری ها مورد استفاده قرار می گیرد و علم شیمی و طب نوین تاحدی از آن غفلت کرده است.
امتیازات طب قرآنی
درمان های بدون عوارض و سادۀ موجود در طب قرآنی، یکی از امتیازات آن است. حدود 400 آیه از قرآن کریم، راه کارهای درمانی جسمی و روحی به انسان ارائه میدهند: انفاق، تغذیه، اطعام و بیماری های اخلاقی مباحث مختلفی است که در قرآن به آنها پرداخته شده و لازم است در حوزۀ سلامت کشورمان نیز به آنها پرداخته شود و به عنوان راه های درمانی و اصول اولیه درمان مورد استفاده قرار می گیرد که قطعاً درمان ریشه ای بسیاری از بیماری ها از این طریق حاصل می شود و سلامت انسان ها وارتقای آن را رقم می زند.
در حقیقت، قرآن کریم در فطرت تمام انسانها می باشد و خداوند سبحان این مسأله را در آیه 2 سوره مبارک الرحمن بیان فرموده است. حال اگر ما انسان ها به فطرت الهی خود بازگشت کنیم، بسیاری از مسائل حل خواهد شد؛ از جمله در زندگی دچار کسالت و ناراحتی نخواهیم شد.
با استفاده از این نوع غذاهای حلال وطیب، انسان به مقامات و درجات عالی خواهد رسید و به مرور اجتماعی بشری اصلاح خواهد شد و کارهای خلاف نیز کاهش خواهد یافت. داروهای این طب همان مواد غذایی روزمره زندگی است. که هیچ گونه عوارض جانبی نخواهد داشت. (عسل، سبزی جات و میوه جات و جوانه ها و سایر مواد خوراکی طبیعی و سالم). و درحداقل زمان اثر گذار است و با استفاده از این داروها، بیماری به سرعت جای خود را به سلامتی خواهد داد.
در این روش بهبود بیماری و رفع کسالت ، هزینه ای در بر نخواهد داشت و با اشاعه فرهنگ طب قرآنی، از صرف هزینه های بی مورد جلوگیری خواهد شد.
دراین طب بسیاری ازجراحی ها نیاز نبوده و یا یک رژیم غذایی مناسب، بیماری بهبود خواهد یافت (قلب، افتادگی رحم، و مثانه و سائیدگی استخوان و …). با رعایت قوانین این طب و پیشگیری، انسان دیگری با افکاری سازنده و متعالی خواهیم داشت. و از وابستگی های بی مورد نجات خواهیم یافت.
دلایل طب قرآنی:
« وَلاَ رَطْبٍ وَلاَ يَابِسٍ إِلاَّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ» ( انعام، آیه 59)
«هیچ تر و خشکی نیست که در قرآن نباشد». این آیه، جامع و کامل بودن این کتاب را می رساند و بیان کننده کلیه امورات زندگی است و هر چیزی که در زندگی انسان به آن نیاز پیدا می کند. این آیه یکی از معجزات بزرگ الهی در قرآن کریم است. (دقت شود)
وجود 160 آیه در مورد تغذیه در قرآن کریم ؛ وجود این آیات در زمینه غذا، اهمیت غذا را می رساند که خداوند متعال چقدر برای انسان ارزش قائل است و چقدر به سلامت و سعادت او علاقمند است.
چهار بار تکرار واژۀ «فَلَیَنظُرَ» به غذای انسان؛ نشان دهنده اهمیت موضوع است که معمولاً ما مسلمین از این نکات با عظمت هشداری بی بهره ایم! چرا در مورد قرآن تفکر و تدّبر نداریم؟
واژۀ « فَلیَنظُرَ» از نظر دستوری فعل امر بوده و انسان را ملزم به تحقیق و تدبر در این زمینه می کند. دو مورد ازعبارات « فَلیَنظُرَ» راخداوند به غذای انسان اختصاص داده است. (دقت شود)
الف) یک مورد به نوع غذای انسان اختصاص داده شده است. (عبس، آیه24)
«فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَى طَعَامِهِ» « پس انسان باید به خوراک خود بنگرد».
ب) یک مورد به کیفیت غذای انسان اختصاص داده شده است. (کهف، آیه 19)
«فَلْيَنظُرْ أَيُّهَا أَزْكَى طَعَامًا فَلْيَأْتِكُم بِرِزْقٍ مِّنْهُ» «تا ببيند كدام يك از غذاهاى آن پاكيزه تر است و از آن غذايى برايتان بياورد»
ج) یک مورد به خلقت انسان اختصاص داده شده است. (طارق، آیه 5)
«فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ مِمَّ خُلِقَ» «پس انسان باید بنگرد که از چه آفریده شده است».
د: یک مورد به اعمال انسان اختصاص داده شده است. ( حج ، آیه 15)
«فَلْيَنظُرْ هَلْ يُذْهِبَنَّ كَيْدُهُ مَا يَغِيظُ» «كه آيا نيرنگش چيزى را كه مايه خشم او شده از ميان خواهد برد»
از این چهار کلمه، فرمول زیر به دست می آید:
خلقت انسان + اعمال انسان = غذای انسان
اگر همه ما به دو آیه «24 سوره عبس» و « 31 سوره اعراف» جامۀ عمل بپوشانیم و آن را در جامعه نهادینه کنیم. بسیاری از بیماری های ما درمان خواهد شد و باتلاقی و هم افزایی طب قرآنی و طب نوین و با استفاده از قرآن، کشور ما می تواند در رأس علوم پزشکی دنیا قرار بگیرد.
