دانستنی هایی از بره موم

شناخت بره موم:
 
بره موم ماده ایست که ابتدا توسط مصریان باستان شناخته شد و آنرا پروپولیس ( جلوی در ، نگهبان در ) می نامیدند چرا که زنبور ها در هنگام شروع زمستان ابعاد سوراخ پرواز را بواسطه بره موم کوچک می کردند تا از ورود سرما جلو گیری نمایند ، مشاهده این عمل  در کنده ، نشانه خیلی روشنی از سختی و سرما ی زمستان آینده دارد . بره موم  ماده ایست که منبع  خارجی داشته و فقط زنبورعسل آنرا مانند شهد گلها جمع آوری میکند و اساسا ترکیبی است از رزین ها ، موم های گیاهی و فلاونوئید ها . 
 
زنبور عسل این ماده را از صمغ درختان، گل . شکوفه گیاهان و درختان مختلف مخصوصا  ، تبریزی ، بلوط ، آکاسیا ، اکالیپتوس ، و … در زنبیل های گرده خود جمع نموده و به کندو انتقال می دهد و پس از افزودن ترشحات غده ای که شامل آنزیمها است آنرا به صورت مایع در آورده و در سطح سلولهای شان منتشر می کند که این پوشش جهت نگه داری از تخمها و لاروهادر برابر باکتریها و ویروسها اهمیت بسزایی دارد و همچنین باعث استحکام  ، موم شانها بدونه تغییر در نرمی و انعطاف پذیری آن می شود . که خاصیت در مناطق گرمسیری دارای اهمیت خاص است . همچنین جهت درز گیری و بستن سوراخ های داخل کندو از آن استفاده می کند .

 
رنگ:  بره موم اغلب قهوهای بوده ولی بین رنگهای زرد تا سیاه با انعکاس رنگی قرمز یا سبز ، قهوه‎ای روشن تا مایل به سبز و قهوه ای مایل به قرمز متغییر است و شامل حدود  27  درصد موم گیاهی ،  46 درصد شیره  و رزین های بعضی از درختان و 15  درصد فلاونی ( C6H5O2  ) که اساس بسیاری از رنگهای زرد میباشد / و فلاونوئید ها (  گروهی از مواد که شباهتی به ویتامین P  داشته و دارای خاصیت ضد خونریزی و التهاب میباشد . و چند درصد روغن .
 
بــــو: طعم آن تند ومخلوطی از صمغ ( جوانه تازه درخت ) و موم دارد 
 
طعـم: طعم آن مخصوص بوده به طوری که وقتی آنرا می جوید باید کاملاً با آب دهان مخلوط کنید ، طعم آن ابتدا شدید و با آزاد شدن عناصر فعال آن طعم ملایمی به خود میگیرد بعد از نیم ساعت جویدن میتوانید  آنرا بلعیده ویا بیرون بیندازید.

 
 بره موم بطور کلی از مواد زیر تشکیل شده است :
 
عناصر رزینی  ( صمغ گیاهی )   55  %       موم   30  %           گرده گل      5  %           سایر ترکیبات ( در حال مطالعه )    10  %